19. het offer

In Abrahams hoofd waren doorslaggevende dromen en de ontmoetingen waar hij waarde aan gehecht had met elkaar verweven. Het was louter idolatie, wat hij voelde voor Robbert Dijkgraaf. De wrekers van Sodom en Gomorra, die de komst van Isaak hadden voorspeld, moesten in de ogen van Abraham wel engelen zijn... engelen van zijn idool, zijn god. Het moest ook god geweest zijn die de Farao en koning Abimelech gestraft had voor hun verlangen om seks te hebben met Sara. Abrahams god was een knorrige god. In de traditie van Kaïn en Abel moest er vlees voor deze god verbrand worden. Abraham dacht dat god van de geur van verbrand vlees hield. 

Abraham had zich in zijn hoofd gehaald dat deze god van hem nu het ultieme offer verwachtte. De god van Abraham eiste dat Isaak op een berg werd gebracht, werd gedood en werd verbrand door hem, zijn vader. Abraham verbeeldde zich dat hij met deze daad zijn trouw aan god toonde. En daar had hij natuurlijk gelijk in! Het leek Abraham beter om zijn plan niet met Sara te delen. Zijn vrouw zou hem wel eens bij zinnen kunnen brengen. Abraham en zijn knechten ontvoerden Isaak dus op een ochtend en begonnen aan de trektocht naar de berg. Abraham liet zijn zoon zelf het brandhout dragen. 

Eenmaal op de berg vroeg Isaak: 'waar is eigenlijk het offervlees?' Abraham zei: 'God zal zelf voor een offerlam zorgen',  maar vervolgens bond hij Isaak toch vast. Hij hief zijn mes om zijn zoon dood te steken, maar zag toen dat er bovenop de berg een ram met zijn hoorns verstrikt geraakt was in een struik. Of was het andersom gegaan? Had hij eerst de ram gezien en daarna de sussende woorden tot Isaak gesproken? Enfin, eind goed, al goed. Behalve voor die ram dan. 

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

41. de haat

 HOOFDSTUK 2 Nadat Jozef gestorven was, zaten de Israëlieten nog steeds in Egypte. Jozef had charme en een bijzonder talent voor logistiek en boekhouding. Dat kon van zijn broers niet gezegd worden. Heel veel meer dan geiten en schapen mennen en zich voortplanten konden zij niet. Egyptenaren hebben het niet zo op veehouders, dat is bekend. Een overdaad aan veehouders zat ze zelfs dwars.  Er kwam een nieuwe farao, die niks moest hebben dan die Israëlieten. 'Straks worden ze te talrijk!' riep hij uit. 'Stel dat ze zich bij onze vijanden aansluiten!' Deze farao besloot om de Israëlieten te knechten. Slavendrijvers dreven de nakomelingen van Israël bijeen en dwongen ze om stenen te maken uit klei. Ze moesten op het land werken. Ze werden mishandeld. Wat de farao niet wist, was dat de Israëlieten onderdrukt worden, ze juist talrijker worden. Het plan van de farao werkte niet.  De farao liet twee Hebreeuwse vroedvrouwen, Sifra en Pua, bij zich komen. Hij zei: 'Als er een ...
Meer lezen

36. de verhuizing

Ondanks de verzoenende woorden van Jozef, schrokken de broers zich kapot. De man die voor ze stond was Jozef, de dromer die ze jaren geleden aan de de Ismaëlieten hadden verkocht! Die dromer, die alles altijd beter wist, heette nu Safenat-Paneach en was de machtigste man van Egypte! Eén knip van zijn vingers zou genoeg zijn om hen te laten opvoeren aan de krokodillen. Wat deed Jozef? Hij stond daar te huilen! Het lijkt erop dat de kust veilig is, dachten de broers.  De farao vond het dolgezellig dat Safenat-Paneach zijn hele familie uit het oosten naar Egypte wilde halen. 'Er is weliswaar hongersnood, maar dankzij jou is er genoeg in onze graanschuren', zei hij tegen Safenat-Paneach. 'Het gaat om je vader, toch?' vroeg de farao voor de zekerheid. 'Ja, en mijn broers', antwoordde Jozef. 'Oja, ook nog broers.' 'En hun vrouwen, en bijslapen!' voegde Jozef toe. 'Ah, die ook nog!' 'En hun kinderen!' 'Kinderen?' 'Ja, en hùn ...
Meer lezen

24. de landbouwtechniek

Jakob had zeven jaar nagedacht hoe de huwelijksnacht zou moeten verlopen. Jakob vermoedde dat wat de dieren in het veld doen als ze bronstig zijn, vast lijkt op hoe de mensenkinderen tot stand gebracht worden. Jakob begreep ook dat zijzelf in dit spel het vrouwtjesdier was, domweg omdat ze tussen haar benen die piemel niet had. Ze mocht van geluk spreken dat haar borsten zich niet erg ontwikkelden en dat ze die verborgen kon houden onder de doeken die ze om haar borst wikkelde.  Jakob had ook ontdekt dat de vrouwtjesdieren die bronstig waren gemakkelijk gefopt konden worden met de jonge takken van populieren, amandelbomen en platanen. Het zachte hout kon goed doorgaan voor de stijfgeworden piemel van een mannetjesdier. Jakob deed daarmee een belangrijke uitvinding. Ze kon de mannetjesdieren van de vrouwtjesdieren gescheiden houden, terwijl er toch steeds lammeren en kalveren geboren werden. Het zaad dat nodig was voor deze kunstmatige bevruchting kon Jakob in een kruik opvangen bij...
Meer lezen