32. het juiste

Jozef was door zijn broers verkocht als slaaf. Hij kwam terecht in Egypte, bij een meester die snel veel vertrouwen in hem kreeg. Jozef was nog onveranderd plichtsgetrouw en secuur. Liegen deed hij niet; hij zou het niet eens kunnen. Jozef was adembenemend mooi. Hij had zachte ogen en zeer lange wimpers. De vrouw van Jozefs meester probeerde hem te verleiden, maar Jozef ging daar net op in. Hij begreep haar dubbelzinnige signalen niet. Zelfs als hij ze begreep liet hij zich niet verleiden. Hij vond het ongepast. Bovendien hield hij er niet van om aangeraakt te worden. 

Op een dag pakte zijn meesteres hem vast. Jozef schrok daar zo van, dat hij zich losrukte en er vandoor ging. De vrouw stond met zijn bovenkleed in haar handen. Ze voelde zich afgewezen en was daardoor bijzonder gekrenkt. Ze wilde nu helemaal van Jozef af. 'Help!' riep ze. 'Die Hebreeër wilde me aanranden!' Haar verhaal werd gemakkelijk geloofd, omdat Jozefs bovenkleed bij haar was achtergebleven. Jozef had weinig geluk met bovenkleden!

Jozef belandde in de Egyptische gevangenis. Hij was niet rancuneus, maar nog steeds even plichtsgetrouw en secuur. In korte tijd kwam hij in de gunst van de bewakers. Dat verklaart waarom hij twee gevangenen terzijde mocht staan die net door de Farao veroordeeld waren. Het ging om de opperschenker en de opperbakker. 

De schenker vertelde Jozef wat hij 's nachts gedroomd had. 'Ik droomde van drie druivenranken...' vertelde hij. Jozef zag meteen voor zich wat dat betekende. 'Nog drie dagen, dan kom je vrij'. voorspelde hij. De schenker vertelde meteen ook zijn droom. 'Ik droomde van drie broodmanden...' zei hij. Opnieuw had Jozef het passende visioen. 'Over drie dagen wordt u opgehangen.' Er omheen draaien, daar deed Jozef niet aan. 

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

41. de haat

 HOOFDSTUK 2 Nadat Jozef gestorven was, zaten de Israëlieten nog steeds in Egypte. Jozef had charme en een bijzonder talent voor logistiek en boekhouding. Dat kon van zijn broers niet gezegd worden. Heel veel meer dan geiten en schapen mennen en zich voortplanten konden zij niet. Egyptenaren hebben het niet zo op veehouders, dat is bekend. Een overdaad aan veehouders zat ze zelfs dwars.  Er kwam een nieuwe farao, die niks moest hebben dan die Israëlieten. 'Straks worden ze te talrijk!' riep hij uit. 'Stel dat ze zich bij onze vijanden aansluiten!' Deze farao besloot om de Israëlieten te knechten. Slavendrijvers dreven de nakomelingen van Israël bijeen en dwongen ze om stenen te maken uit klei. Ze moesten op het land werken. Ze werden mishandeld. Wat de farao niet wist, was dat de Israëlieten onderdrukt worden, ze juist talrijker worden. Het plan van de farao werkte niet.  De farao liet twee Hebreeuwse vroedvrouwen, Sifra en Pua, bij zich komen. Hij zei: 'Als er een ...
Meer lezen

36. de verhuizing

Ondanks de verzoenende woorden van Jozef, schrokken de broers zich kapot. De man die voor ze stond was Jozef, de dromer die ze jaren geleden aan de de Ismaëlieten hadden verkocht! Die dromer, die alles altijd beter wist, heette nu Safenat-Paneach en was de machtigste man van Egypte! Eén knip van zijn vingers zou genoeg zijn om hen te laten opvoeren aan de krokodillen. Wat deed Jozef? Hij stond daar te huilen! Het lijkt erop dat de kust veilig is, dachten de broers.  De farao vond het dolgezellig dat Safenat-Paneach zijn hele familie uit het oosten naar Egypte wilde halen. 'Er is weliswaar hongersnood, maar dankzij jou is er genoeg in onze graanschuren', zei hij tegen Safenat-Paneach. 'Het gaat om je vader, toch?' vroeg de farao voor de zekerheid. 'Ja, en mijn broers', antwoordde Jozef. 'Oja, ook nog broers.' 'En hun vrouwen, en bijslapen!' voegde Jozef toe. 'Ah, die ook nog!' 'En hun kinderen!' 'Kinderen?' 'Ja, en hùn ...
Meer lezen

24. de landbouwtechniek

Jakob had zeven jaar nagedacht hoe de huwelijksnacht zou moeten verlopen. Jakob vermoedde dat wat de dieren in het veld doen als ze bronstig zijn, vast lijkt op hoe de mensenkinderen tot stand gebracht worden. Jakob begreep ook dat zijzelf in dit spel het vrouwtjesdier was, domweg omdat ze tussen haar benen die piemel niet had. Ze mocht van geluk spreken dat haar borsten zich niet erg ontwikkelden en dat ze die verborgen kon houden onder de doeken die ze om haar borst wikkelde.  Jakob had ook ontdekt dat de vrouwtjesdieren die bronstig waren gemakkelijk gefopt konden worden met de jonge takken van populieren, amandelbomen en platanen. Het zachte hout kon goed doorgaan voor de stijfgeworden piemel van een mannetjesdier. Jakob deed daarmee een belangrijke uitvinding. Ze kon de mannetjesdieren van de vrouwtjesdieren gescheiden houden, terwijl er toch steeds lammeren en kalveren geboren werden. Het zaad dat nodig was voor deze kunstmatige bevruchting kon Jakob in een kruik opvangen bij...
Meer lezen