18. de herhalingen

Abraham was, voor een nomade, wel erg lang in het eikenbosje gebleven! Vlak voor zijn honderdste verjaardag verkaste hij naar het zuiden. Hij verbleef enige tijd bij de Filistijnen, waar koning Abimelech heerste. Misschien uit hebzucht, maar misschien ook omdat hij echt bang was, verviel Abraham tot zijn oude list. Opnieuw zei hij tegen Sara dat ze zich moest uitgeven voor zijn zus. Opnieuw liet de koning Sara ophalen, met de bedoeling om 'ns lekker van bil te gaan met deze ervaren vrouw. Opnieuw kwam het uit en opnieuw leverde het Abraham een enorme buit op, 'als genoegdoening'. 'Waarom heb je gelogen?' vroeg Abimelech. Abraham zei: 'maar ze is echt mijn zus! Sara en ik hebben dezelfde vader!' Ook incest is een familietrekje! Lots incest leverde twee kinderen op, hoe zou dat met Abraham gaan?

Kort daarop, toen ze negentig jaar was, baarde Sara haar eerste kind: Isaak. Ondanks het voorval met Abimelech wist Abraham zeker dat hij de vader was van zijn neefje Isaak. Een week na Sara's bevalling besneed Abraham het kind, zoals de gewoonte was. 

Spottend lachen kon je in deze familie beter niet doen. Ismaël, Abrahams oudste zoon, deed dat op de dag dat de kleine Isaak de borst werd ontnomen. 'Weg met die jongen en zijn moeder!' riep Sara opnieuw. Abraham zag dat hij weinig keus had en stemde toe. Hij gaf zijn bijslaap en zijn zoon brood en water mee. Daar trok Hagar opnieuw met haar kind de woestijn in. Opnieuw liep het bijna verkeerd af, maar zoals gezegd: alles kwam goed. 

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

41. de haat

 HOOFDSTUK 2 Nadat Jozef gestorven was, zaten de Israëlieten nog steeds in Egypte. Jozef had charme en een bijzonder talent voor logistiek en boekhouding. Dat kon van zijn broers niet gezegd worden. Heel veel meer dan geiten en schapen mennen en zich voortplanten konden zij niet. Egyptenaren hebben het niet zo op veehouders, dat is bekend. Een overdaad aan veehouders zat ze zelfs dwars.  Er kwam een nieuwe farao, die niks moest hebben dan die Israëlieten. 'Straks worden ze te talrijk!' riep hij uit. 'Stel dat ze zich bij onze vijanden aansluiten!' Deze farao besloot om de Israëlieten te knechten. Slavendrijvers dreven de nakomelingen van Israël bijeen en dwongen ze om stenen te maken uit klei. Ze moesten op het land werken. Ze werden mishandeld. Wat de farao niet wist, was dat de Israëlieten onderdrukt worden, ze juist talrijker worden. Het plan van de farao werkte niet.  De farao liet twee Hebreeuwse vroedvrouwen, Sifra en Pua, bij zich komen. Hij zei: 'Als er een ...
Meer lezen

36. de verhuizing

Ondanks de verzoenende woorden van Jozef, schrokken de broers zich kapot. De man die voor ze stond was Jozef, de dromer die ze jaren geleden aan de de Ismaëlieten hadden verkocht! Die dromer, die alles altijd beter wist, heette nu Safenat-Paneach en was de machtigste man van Egypte! Eén knip van zijn vingers zou genoeg zijn om hen te laten opvoeren aan de krokodillen. Wat deed Jozef? Hij stond daar te huilen! Het lijkt erop dat de kust veilig is, dachten de broers.  De farao vond het dolgezellig dat Safenat-Paneach zijn hele familie uit het oosten naar Egypte wilde halen. 'Er is weliswaar hongersnood, maar dankzij jou is er genoeg in onze graanschuren', zei hij tegen Safenat-Paneach. 'Het gaat om je vader, toch?' vroeg de farao voor de zekerheid. 'Ja, en mijn broers', antwoordde Jozef. 'Oja, ook nog broers.' 'En hun vrouwen, en bijslapen!' voegde Jozef toe. 'Ah, die ook nog!' 'En hun kinderen!' 'Kinderen?' 'Ja, en hùn ...
Meer lezen

24. de landbouwtechniek

Jakob had zeven jaar nagedacht hoe de huwelijksnacht zou moeten verlopen. Jakob vermoedde dat wat de dieren in het veld doen als ze bronstig zijn, vast lijkt op hoe de mensenkinderen tot stand gebracht worden. Jakob begreep ook dat zijzelf in dit spel het vrouwtjesdier was, domweg omdat ze tussen haar benen die piemel niet had. Ze mocht van geluk spreken dat haar borsten zich niet erg ontwikkelden en dat ze die verborgen kon houden onder de doeken die ze om haar borst wikkelde.  Jakob had ook ontdekt dat de vrouwtjesdieren die bronstig waren gemakkelijk gefopt konden worden met de jonge takken van populieren, amandelbomen en platanen. Het zachte hout kon goed doorgaan voor de stijfgeworden piemel van een mannetjesdier. Jakob deed daarmee een belangrijke uitvinding. Ze kon de mannetjesdieren van de vrouwtjesdieren gescheiden houden, terwijl er toch steeds lammeren en kalveren geboren werden. Het zaad dat nodig was voor deze kunstmatige bevruchting kon Jakob in een kruik opvangen bij...
Meer lezen